“Aba, hijo! Napaka-aga niyan! Sumilong ka muna at umuulan!” Mula sa labas ay naririnig ko na ang boses ni Tita Bella.
Kausap niya si Phoenix na kasalukuyang nagsisibak ng kahoy. Tinamaan yata ng sobrang kasipagan ang lintek kaya kahit umuulan ay ginagawa iyon. Gusto ko siyang sawayin at sabihin na itigil muna ang ginagawa at pwede namang magpatila muna ng ulan, pero pinapanindigan ko rin sa sarili ko na hindi siya kausapin.
Noong una ay akala ko hindi tatagal si Phoenix dito sa probinsya. Of course, he is damn wealthy! All his life, he lives in luxury. He used to have someone working for him, but here he is, trying to do things he is not used to.
Sa sobrang bilis ng mga araw ay isang linggo na siya rito sa amin na pinagtatrabahuhan ang tiwala at kapatawaran ng mga magulang ko. Sa buo
