Hindi kumikibo si Alena. She was just playing her fingers. I think she’s thinking about the words she wanted to say, but no words were forming in her head.
“It’s okay, Alena. I’m really sorry.” Sambit ko. “Mauna na ako. Have a good day.” I smiled at her and I started to walk away.
Pero bago pa ako nakaalis ay narinig ko ang pagtawag niya sa pangalan ko.
“Liam, wait!” Sigaw nito. Lumingon ako sa kanya. Patakbo siyang lumapit sa akin. “I’m sorry. Pero sa totoo lang hindi talaga ako interesado nung una. Pero ngayon, I think.. we can be friends.. for a while. Kung okay lang? Masyado kasing mabilis..” nahihiya niyang sambit.
Ngumiti ako sa kanya. “Of course. Kasalanan ko naman. Masyado kong ginagalingan. Naumay ka yata sa akin.” Pambibiro ko. Ngumiti naman siya.
“Kung okay lang sayo tatawa
