Humiga ako sa tabi ni Alena at itinungkod ang aking kamay sa side ng ulo ko. Nakapatong naman ang isa ko pang kamay sa tiyan niya. Nakatapal lang kaming pareho ng kumot.
“Kailan ang uwi ni William sa Manila?” Tanong ko sa kanya habang nilalaro ko ang kaunting hibla ng buhok niya.
“Hindi ko alam. Nasa Cebu pa rin siguro siya hanggang ngayon sa La Consolacion hotel kasama sina Mr. Sevilla and others.” Sagot niya.
Tumahimik ako saglit at pagkatapos ay nagsalita rin. “Paano kung bumalik na siya sa Manila at hanapin ka?” I asked again. Walang bahid ng lungkot o kung anong emosyon ko nang itanong ko iyon. Ayokong iparamdam sa kanya na nagseselos ako dahil ayokong mag-aalala siya. Okay na sa akin na nakikita ko siyang okay ngayon.
Kung alam lang niya ang nararamdaman ko para sa kanya.. hindi
