"Are you okay now?" nag-aalalang tanong sa akin ni Jarvis.
Tipid akong ngumiti sa kaniya. Sumandal ako sa kaniyang dibdib bago ako bumuntong hininga. I'm a little okay now. Masakit pa rin ang puso ko dahil sa nangyari sa amin ni Mama. Pero okay na iyon, kesa naman na hindi namin nalabas ang sama ng loob namin sa isa't isa.
"I'm fine," I said softly.
Napapikit ako nang halikan niya ang tuktok ng aking ulo. We are laying on our bed. Nakatagilid siya habang ako ay bahagyang nakatalikod sa kaniya. Nakapulupot ang kaniyang dalawang kamay sa akin.
"Really? Don't lie to me, baby. I can feel you. I can feel that you are not fine," mahina na anas niya.
Lumunok ako at tumingin sa kaniyang mata. Bahagya siyang ngumiti sa akin. He never hurt me in a way that I will kill my self. Sobrang swert
