JARVIS' POINT OF VIEW
We met at the park. She's so young that time, so fragile. Umiiyak siya, nakasubsob sa kaniyang tuhod at humahagulgol. I think she's in five or something. Nilapitan ko siya, asking if she's okay.
"A-ayos lang ako. Kainis kasi 'yong mga bata dito eh. Inaaway ako, wala naman akong ginagawa," sagot niya sa akin.
Ngumisi ako. Natulala ito sa akin kaya kumunot ang aking noo.
"Dapat inaway mo rin, hindi ka dapat nagpapaapi," seryoso na anas ko.
Tama naman ako. If ako ang nasa sitwasyon niya ay makikipag-away din ako. Wala silang karapatan na awayin ako, hindi naman sila ang magulang ko.
"Hmp, iyakin ako eh. At tsaka bakit mo ba ako kinakausap eh hindi naman kita kilala?" bigla ay naging mataray siya.
"Hindi ko alam. Tinanong lang kita, masama ba?"
"Wala akong si
