“YOUR name is Rena… Rena Natsuki. Ang pangalan ko naman ay Charie,” sabi ng babaeng kaharap niya.
Blanko ang isip niya pero may pakiramdam siya na nakita na niya minsan ang magandang babae na tumulong sa kanya para magpalit ng damit. Nahihirapan pa siyang gumalaw. Naroon sila sa kuwarto na pulos puti ang paligid.
Tumayo siya at lumapit sa bintana. “Aw!” daing niya nang mapasok ng sikat ng araw ang kalisang paa niya.
Hinatak naman siya ni Charie palayo sa binatana. Hinawi nito ang makapal na kurtina upang matakpan ang bintana. Nagtataka siya bakit bigla ring humilom ang lapnos sa kanyang balat.
“Hindi ka na tao, Rena. Isa ka nang bampira na hindi maaring masikatan ng araw dahil masusunog ka,” ani ni Charie.
Nilapitan naman niya ang baso ng dugo na naunang inalok nito sa kanya. Kailang
