“EMERIE!” sigaw ni Eliza. Naabutan niya sa likurang bahagi ng wet market na iyon sina Emerie at si Mr. Fujima. Hindi makadadaan ang mga ito sa harapan sapagkat nakita niya na dumating na rin ang mga kasamahan na pulis ni Corbin.
Nagsukatan sila ng tingin ng kanyang kapatid. Luhaan siya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Matagal na niyang hindi natawag ang pangalan ng Panginoon ngunit sa mga sandaling iyon ay umusal siya ng taimtim na panalangin sa kanyang utak. Hiniling niya na sana maalala siya ng kanyang kapatid. Nasisilip na niya ang katapusan ng lahat. May bukas pang naghihintay para sa kanilang magkapatid.
“Ano pa ang hinihintay mo?! Patayin mo na siya!” nangangalaiti na sigaw ni Mr. Fujima.
Naging hudyat naman iyon para kay Emerie upang sugurin siya. Tinanggap niya ang bawat sunt
