Bago pumasok sa loob ay inayos ko muna ang sarili. Ayokong pumasok na ganito ang itsura ko. Kahit na alam kong wala pa naman sa loob si Matteo. Gusto kong makasiguro. Pero nang pumasok ako at makasigurong wala pa nga siya, mas lalo akong nalungkot. Mas lalo ko siyang name-miss. Kung sana ay pwede ko siyang tawagan para pauwiin na lang at yakapin. Kung pwede lang. Nagpalit ako ng damit at saka pumunta sa kusina. Tulala pa ko habang nakatayo sa tabi ng counter island. Sariwa pa sa akin ang nangyari kanina. Ang pamimilit ni Mike sa akin. Ang diin ng kanyang mga kamay sa aking mukha. Nanikip ang dibdib ko sa pagkirot nito. Kahit pilitin kong pigilan ang luha ko ay wala pa rin akong nagawa. Napaupo ako at niyakap ang aking mga binti. Umiyak ako ng parang walang bukas. Inilabas ko ang sama ng lo
