ILANG araw lang lumipas at pinayagan na ako ng doktor na umuwi. Nakahinga na ako ng maayos dahil hindi ko talaga gusto ang magpaospital, all the tragic memories were there. Kung maaari ay ayoko ng bumalik pa dito. Imposible naman. Ewan.
Inayos ni Mama ang mga gamit ko sa isang bag. I don’t have much stuff dahil hindi naman ako matagal na naconfine. Ngunit may malaking butas na ang naiwan sa sistema ko. Para na kong kulang. Iniisip ko, paano ko pa haharapin ang lahat pagbalik ko? Magmumukmok ba ako? Babalik sa trabaho? Paano ba ang umusad? I don’t have a f*****g idea.
Inabot ko ang aking suklay at ginamit. Bumukas ang pinto at inulawa si Dale na may hawak na ilang papel. Bumaba siya kanina para magbayad. Tiniklop niya iyon at inisuksok sa kanyang bulsa. Nilapitan niya ako at iniayos ang
