"Theo, please! Parang awa mo na, mahal ko! Hindi mo siya pwedeng piliin. Walang kwenta ang babaeng iyan. Wala namang halaga ang buhay n'yan. Love, ako. Ako ang piliin mo. Parang awa mo na." Masyadong magulo. Kung pwede lang na maglaho na lang ako na parang bula ay talagang hihilingin ko.
Hindi pinakakawalan ni mama ang paa ni Theo. Yakap-yakap lang nito iyon habang umaatungal ito nang iyak. Sirang-sira na ang party. Baka bukas lang ay trending na rin kami sa buong Pilipinas. Impossible na hindi lumabas sa madla ang nangyayari ngayon. Lalo't ang daming tao ngayon din ang nagvi-video sa mga cellphone nila.
Yumakap pa ako lalo sa leeg ni Theo. Hinang-hina ang buong katawan.
"B-abe, ialis mo na ako rito." Mahinang pakiusap ko. Malakas namang ipiniglas ni Theo ang binti n'ya kaya nakawala
