Hope
"Malapit nang matapos ang ultimatum ko sa 'yo, Hope." Nakakatakot ang boses ng lalaking nasa kabilang linya. Halos araw-arawin na nito ang pagtawag para lang ipaalala ang napakalaking utang na hindi ko alam kung paano ko mababayaran agad.
"Ano pa bang pakiusap ang dapat kong gawin? Magbabayad ako. Kaya nga narito ako sa Pilipinas, 'di ba? Babayaran ko kayo. Barya lang iyan sa asawa ko. Sa ngayon ay kumukuha pa lang ako ng tiyempo." Giit ko. Naiinis na rin ako. Paano na lang kung si Theo ang makasagot ng mga tawag nila? Eh 'di nabuko na ako.
"Lumiliit ang palugit, Hope. Nauubusan na ng pasensya si boss."
"Alam ko. Kaunting oras pa."
"Hindi sapat ang paisa-isang milyon na bayad, Hope. Ipapaalala ko lang. Kapag naubos na ang pasensya ni boss ay buhay mo ang kapalit dito. Pati na rin
