ANJA INGRID POV.
HALOS matalisod ako sa sobrang takot habang naglalakad. Ang ilaw lang ng aking cellphone ang tanging nagbibigay liwanag sa dinadaanan ko. Napakasikip ng pasilyo pero kailangan kong makalabas agad doon. At kagaya ng bilin sa akin ni Luther, ay may naghihintay sa akin sa dulo ng lagusan.
Nang marating ko ang bukana ay mas lalong lumakas ang aking kaba. At nang itulak ko ang pinto pabukas ay dalawang matipunong lalaki ang nakatayo doon.
“Ms. Jacinto, use this hurry at baka may makapansin sa atin dito.”
“K-Kayo ba ang sinasabi ni Luther?”
Ngunit hindi sila sumagot at nagsinyasan pa kaya nakaramdam ako ng matinding takot. At napapikit na lang ako ng makita ko ang bagay na hawak ng isa. Ngunit napadilat din agad ng may malakas na bisig ang humila sa akin.
“Close your eye
