"Kumain ka muna, may dala akong pagkain para sa iyo." Aya sa akin ni Kobie matapos naming gawin ang mga bagay na naghahatid sa amin sa ibang dimensiyon..
Bumangon ako mula sa pagkakahiga. "Nag-abala ka pa," wika ko at tumayo na upang magtungo sa dining table.
Ngumiti lang siya sa akin at hindi ko napansin na nakahanda na pala ang mga pagkain sa mesa.
"Kanina ka pa ba?"
"Hindi masyado. Pagod na pagod ka kaya hindi muna kita ginising kaagad. Kaya lang—"
"Kaya lang ano?"
"Kaya lang hindi ko mapigilan ang tukso," tapat niyang tugon.
Sinabi ko na nga ba na mawawasak talaga ang pempem ko kapag ganito kami palagi. Kung hindi lang talaga siya gwapo, hindi ako papayag kahit na lumuhod pa siya.
Swerte lang talaga siya dahil kinakailangan ko nang pera noong araw na iyon. Kaya nadala ako sa
