"Bakit ba, Kobie! Bakit mo ba ako pinapahirapan ng ganito?" Paulit-ulit na tanong ko sa dating nobyo.
Naninikip na ng husto ang aking dibdib.
"Marami akong gustong sabihin, Dahlia," aniya at patuloy sa pagsusumamo. "Nagkamali ako… pero may dahilan ako," dagdag niyang ani at dama ko ang lungkot sa kaniyang boses.
Matamlay siyang nagsasalita at pareho na kaming nasasaktan.
Matagal kong sinubukan na kalimutan siya at nagmahal na rin ako ng iba.
Pero nandoon pa rin. May puwang pa rin siya sa aking puso.
"Ayaw kong makinig kung ano man iyon, Kobie. Wala na rin namang saysay kahit malaman ko pa ang dahilan mo. Isa pa alam kong nakokonsensya ka lang dahil hindi tayo nagkapatawaran. Pero sige para makatulog ka na nang maayos mamayang gabi, sinasabi ko sa iyo ngayon na napatawad na kita
