RAIN couldn’t help herself, and her knees fell on the ground while carrying Kaiden on her lap. Her tears blurred her vision. She just made up her mind in the middle of pain and regret. And she has nothing to deny about her feelings.
“I will try to fix you again safely and avoid hurting you again. I’m sorry. Ako lang dapat ang nasasaktan at hindi ikaw,” humihikbing wika niya habang kalong pa rin sa mga hita ang ulo ni Kaiden. Mugto na ang mga mata niya sa luha.
Kaso lasing si Kaiden at tuluyan nang pumikit ang mga mata. Wala ring silbi ang effort niya rito at hindi nito maalala paggising. Still, she didn’t leave him. Nakatulog na ito kaya nagpatulong siya kay Emir na buhatin ito at dalhin sa bahay. Mabuti maaga-aga pa. Tapos na kumain si Kaiden ayon kay Emir. Makakatulog pa ito nang mahab
