SA labas ng ospital na sila kumain, sa napiling mesa ni Rain. Pagkalapag pa lang ni Kaiden ng siomai sa mesa ay kaagad niya itong nilantakan. Napapikit pa siya habang ninanamnam ang lasa nito. Gusto niya ang pinaghalong asim, alat, anghang na may konting tamis.
“Hm…. ang sarap pala nito,” kinilig na sabi niya.
Hindi siya kumakain ng siomai noon dahil sa hakahakang may halo iyong karne ng pusa katulad sa siopao, pero kahit alam na niyang hindi iyon totoo, nasanay na siyang hindi maaakit sa naturang pagkain. Ang kinakain lang niya noon ay roasted garlic, na ayaw naman niya ngayon.
“You’re weird, Rain. Dati inaaway mo pa ako sa tuwing pinipilit kitang kumain ng siomai,” ani Kaiden.
“Gusto ko lang subukan. Naingganyo ako sa amoy,” aniya.
Nang maubos ang apat na pirasong siomai ay ang goto
