BLESSY
“HI, BABY.” Nagulat ako nang mula sa likod ko ay nagsalita ang asawa ko. Nakapulupot ang dalawanbf braso niya sa baywang ko. “I’m sorry kung nakatulog ako sa paghihintay sa’yo,” malambing pa nitong sabi sa boses na meyo namamalat pa at halatang kagigising lang.
Saglit na ipinikit ko ang aking mga mata bago ko tinanggal ang kamay niyang nakayakap sa akin at humarap sa kaniya. “Ako ang dapat na mag-sorry dahil late na akong nakauwi.”
“Naiintindihan ko naman dahil at nasiraan kayo ni Mang Abuel.” Lumambot ang kaniyang anyo. “At sorry dahil hindi kita nasundo.”
“Dahil kailangan ka ng mga anak natin, babe,” mahinang wika ko bago ako tumalikod sa kaniya. Hindi ko kayang tumingin nang matagal sa kaniya. At kung bakit? Sa ngayon, akin na lang muna iyon.
Ilang sandaling katahimikan ang
