Chapter Thirty Eight:
Isang katok mula sa pintuan ko ang nagpagising sa akin. Inangat kong muli ang aking kumot hanggang sa aking ulo. Ayoko munang lumabas, ang sakit pa ng ulo ko.
"Miss, may naghahanap po sa'yo," sabi ni Kean mula sa labas.
Inalis ko ang kumot na nakatabon sa aking mukha at madaling bumangon. Si Cash na naman ba iyon?
"S-sige, saglit lang."
Sa isiping si Cash iyon ay inayos ko na muna ang aking buhok at nagsuot ng b*a sa ilalim ng suot kong loose shirt. Sa ilang linggo ko rito ay nawala na ang galit ko kay Cash. Napag-isipan ko na ring patawarin s'ya. Ang hinihintay ko na lamang talaga ay ang puntahan n'ya akong muli o kaya'y tawagan upang makapag usap kami. Bibigyan ko s'ya ng pangalawang pagkakataon. Lahat naman ng tao, nagkakamali hindi ba?
Pagkatapos mag ayos ng
