Isang malamyos na tugtog ang bumungad kay Aryanna. Hindi mapigilang kiligin. Kasabay nang paglaglag ng talutot ng mga pulang rosas. Kasabay ng mga hugis pusong lobo na sumasayaw sa saliw ng hanging malamig. Ang huni na ng mga ibong naglilipana sa himpapawid, mga bumbilyang nagkikislapan at malamyos na tugtog sa saliw ng kantang kailan ma'y hindi makakalimutan. Ito ang gabi ng kanilang pagiging binata at dalaga.
Sa malawak na parang dinaos ang gabi ng pasayaw para sa kanilang kasalang probensiya. Masaya ang lahat habang sinasaksihan ang kanilang huling sayaw. Ganito sa probensiya. Habang hawak ni Kiel ang kaniyang beywang ay hindi niya maiwasang sariwain ang mga panahong nagkakilala sila nito. Mga panahong pinagsamahan nila. Mula sa gabing ito, iiwan na nila ang kanilang pagiging binata at
