Nagising si Ivory kinabukasan nang masakit ang ulo. Nasapo niya ang noo at umayos ng upo. Bumuntong-hininga siya at inilibot ang tingin sa buong kwarto. Kumunot ang noo niya at agad na kinusot ang kanyang mga mata.
Natigilan siya. Nasa ibang bahay siya. Napahawak ulit siya sa kanyang ulo. Masakit iyon. Napahawak din siya sa kanyang tiyan nang tumunog din iyon. Nanlaki ang mga mata niya nang napagtantong wala nga pala siyang nakaing dinner kagabi!
Mabilis siyang tumayo. Bahagya pa siyang napahawak sa kama nang muntikan na siyang matumba.
"Nako, sorry baby, sorry. Kakain na tayo, promise." Hinimas himas niya pa ang kanyang tiyan habang dahan dahang lumabas ng kwarto.
Nangangapa pa siya pagkalabas dahil hindi siya masyadong pamilyar sa bahay na ito. Alam niya namang ito iyong mansyon na
