Chapter 52

2414 Words

YARA Nakaalis na ang lahat at tanging kami na lamang ni Leo ang naiwan dito sa bahay. Kahit kinakabahan ako kung paano ko siya papakiharapan ay inabala ko na lamang ang sarili ko sa paghahanda ng mesa para makakain na ito. Tanghali na kasi siya nagising, marahil ay napuyat ito kagabi dahil alam ko na binantayan niya kami ng anak ko matulog. I felt so safe, secure and complete, habang katabi ko siyang natulog kagabi. Ramdam ko kung paano niya natugunan ang kakulangan ko sa simple lang na yakap at marahang halik na natanggap ko mula rito. Tama, sa loob ng dalawang taon mula ng nagkamalay ako ay pilit na inalala ko ang bahagi ng pagkatao ko na nawala sa memorya ko. Madalas sumasakit ang ulo mo dahil pinipilit kong alalahanin ang mga bagay na biglang nakikita ko sa bawat pagpikit ng mga ma

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD