CHAPTER Thirty
MARIZ
WALA kaming imik pareho habang nakasakay sa sasakyan niya. Papunta na kami sa gym. Kanina pagkatapos ng paghahalikan namin ay mabilis siyang umalis sa harapan ko pero bago yyn ay nagsalita siya, hihintayin nalang daw niya ako sa labas.
Hindi na ako nag atubiling magsalita. Baka kasi ay isipin niyang pinapaasa ko siya or ano. Basta, kapag sinabi kong aayusin ko muna ang sarili ko ay yun talaga ang gagawin ko.
"Maayos na raw yung sasakyan mo," pambabasag niya sa katahimikan. Wala namang nagbago kay Adrian pagkatapos namin nag-usap. Hindi naman siya umiiwas at hindi na rin niya ipinilit. Naintindihan na niya siguro ang gusto kong ipahiwatig. Ako lang talaga yung feeling awkward. Ano ba yan self.
"Ah. Salamat," sabi ko nalang.
"THREE POINTS for Costales number fo
