Chapter Twenty Three

2717 Words

CHAPTER TWENTY-THREE MARIZ Present Mapaglaro ba talaga ang tadhana? Nararamdaman kaya ng tadhana ang mga bagay na ayaw nating mangyari kaya gumagawa siya ng paraan para mangyari talaga ang mga yon? Yan ang napakalaki kong katanungan habang umaandar ang sasakyan. Walang nagsasalita sa aming dalawa. Tanging tunog lang ng sasakyan ang naririnig ko at ang pagpatak ng ulan sa bintana ng sasakyan. Itinaas na kasi niya iyon bago kami umalis ng gym kanina para hindi kami mabasa. Tinignan ko ang sasakyan niya. Ang linis at walang kalat. Wala ring nakalagay sa mga lalagyan ng kung ano ano sa gilid ng pintuan ng sasakyan niya. Amoy na amoy ko ang pabango niya at halatang lalaki ang nagmamay-ari kasi ang tapang ng pabango niya. Hindi naman masakit sa ilong, sakto lang. Pero kasi halatang halat

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD