Chapter Seventy-one
Hindi ako ang may sakit pero ako ang sinusubuan... ng pagkain.
"Isa pa. Last na ito." Seryosong ani ni Quiran na akala mo'y iyon na ang pinakaimportanteng dapat gawin ko sa mga oras na iyon. Ngumanga naman ako. "Water." Sunod na ani nito. Sabay abot sa akin ng bottled water na may straw pa nga. Sinipsip naman ako roon. Parang tatay kung mag-asikaso. Dumampot pa ito ng tissue, saka pinunasan ang labi ko. Wala naman akong angal. Nang matapos niyang gawin iyon ay napalingon ako sa hospital bed. Nakita kong gising na si Rosally. Malawak ang ngiti nitong pinapanood kami.
"R-osally?" agad akong tumayo at lumapit dito. Nagising na ito kanina, pero sobrang saglit lang dahil sa panghihina nito.
"A-te?" pilit ang ngiti nito.
"Kumusta ang pakiramdam mo?" masuyong tanong ko ri
