14
Dumilat ang mga mata ni Rica nang magising siya sa kanyang panaginip, isa sa mga masamang panaginip na madalas niyang makita pag-siya’y tulog, mga panaginip na gusto na niyang takasan pero hindi, dahil kasama na ito sa buhay niya simula nang pangyayare na ‘yon.
Sumulyap siya sa itaas ng pader kong saan nakasabit ang orasan, “4 am,” bulong niya sa kanyang sarili, habang tumatagal nagiging ayos na rin ang pagtulog niya pero humahaba naman ang masama niyang panaginip.
Umalis siya sa kanyang kama para mag-asikaso ng sarili nang may marinig siyang ingay mula sa labas ng silid niya, huminga siya ng malalim at nilakasan ang loob. Nang makalapit siya agad niyang binuksan ang pintuan, doon niya nasilayan si Joy na bitbit ang isang bag at hila-hila ang maleta nito.
Sumulyap din ito sa kanya,
