Kabanata 29
Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako sa buong biyahe siguro dala ng sobrang pagkapagod sa mga nangyayari, saka na lang ako bumalik sa aking diwa nang maramdaman ko ang sarili ko na buhat-buhat ni Liham papasok sa mansion.
So I pretended to be asleep and just savor the moment, sinuksok ko ang mukha ko sa dibdib ni Liham, I sniffed his scent, it was a mixture of sweat and his manly perfume, the combination attracted me.
Nanatili ako sa kanyang hawak, his strong arms soothing me, tila nakalimutan ko ang lahat ng mga nangyari sa araw na ito. Too much happened because of my stubbornness, ngayon ay naiintindihan ko na kung bakit ayaw ni Liham na lumalabas ako.
Sana nakinig na lang ako sa kanya.
Because the world outside is dangerous.
At doon, naalala ko na may tama ng baril
