30

1383 Words

Kabanata 30 I never imagined this moment, no, scratch that, I never imagined someone like Liham Silician crying in my shoulders, maybe I am just imagining things? Humagulgol siya, okay, maybe I am not. Biglang lumambot ang puso ko, the sight of him in tears makes me wanna cry too, dahan-dahang dumapo ang kamay ko sa likod niya at hinaplos siya, being careful not to touch his wound. "Liham..." Habang nakasuksok ang mukha niya sa balikat ko ay pinulupot niya ang kamay niya sa bewang ko, he struggled to breathe while letting me caress his back to comfort him, "Yomi, promise me one thing." He whispered. "Ano ang ipapangako ko?" Mahinang sagot ko. Kumawala si Liham sa yakap at humarap sa akin, mugto na ang kanyang mga mata. "Promise me that you'll stay safe." Natigilan ako dahil sa kanya

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD