Kabanata 34
Seryoso ang mukha ni Liham nang sumakay kami sa eroplano niya, ito ang unang beses na makasakay ako sa ganitong klase ng sasakyan. Hindi ko maiwasang mamangha pero kahit na ganoon ay nag-aalala pa rin ako sa mga kapatid ko.
Hindi pa rin ako makapaniwala na wala na si mama, hindi, ayokong maniwala hangga't sa hindi ko makita mismo ang kanyang puntod.
"Did you sleep?" Tanong ni Liham sa akin, tumaas ang isang kilay niya habang pinagmamasdan ang mukha ko. "You know that you should sleep for your health, right?"
Tumango ako, wala sa aking sarili.
Umiling na lang si Liham, nakatingin lang ako sa himpapawid mula sa bintana ng eroplano, hindi na lang nagtanong pa si Liham at umalis na siya para bigyan ako ng espasyo. Ilang oras ang lumipas at lumapag na ang eroplano.
"Let's go."
