Chapter 30
TOMMY
“Morning.” He greeted with a smile when Brie opened up her eyes.
Pupungas-pungas itong napangiti sa kanya tapos ay lalo lang sumiksik sa may kilikili niya.
“Why so early?” she huskily asked, rubbing her cheek on his skin.
“I never slept.” Aniya naman at hinalikan ito sa noo.
“Huh? Still bothered by the problem?” napatingala ang dalaga sa kanya mataman siyang pinagmasdan sa mata.
“No. I’ve watched you sleep.” He grinned.
Ang saya niya na nakatabi ito ulit sa pagtulog at walang nagawa si Samuel nang mag-drama ito kahapon. Kunwari itong umiiyak at lahat ng demand ay hiningi na sa ama na napatanga lang naman at parang nahihipnotismong napa-oo nang walang kahirap-hirap.
“I’ve missed you so much.” Tommy added. “One day, we’ll always wake up like this, you and me—”
