“Legis! Tinatanong kaya kita ng maayos!” mahinang singhal ko sa kan’ya. He was laughing with his ass out loud. Paano kaya makakatulog ang anak namin kung ang lakas n’ya maka-tawa.
Deep inside natutuwa naman ako dahil ilang buwan ko rin na-miss ang biruan naming dalawa at unti-unti kaming bumabalik sa dati. Ang isa sa mga namimiss ko sa halimaw kong ‘to ay ‘yong kakaibang sense of humor n’ya. Nakakainis minsan pero hindi ko naman maiwasang kiligin at matatawa na rin talaga. That is why I love this man.
“Okay, I want black coffee.”
“Hindi ko na ba lalagyan ng asukal?” He curved his lips into a suspicious smile.
In one... Two... Three—
“Kung gusto mo, laway mo na lang.” Sinasabi ko nga bang kalokohan na naman ang lalabas sa bibig nito.
“Ang baboy mo talaga as always 'no?” natatawang
