TINAYUAN ako ng mga balahibo sa batok. Sabay-sabay n’ya pang tinaas ang kan’yang makakapal na mga kilay. Those malicious eyes make me feel a little bit nervous but excited at the same time. I cleared my throat awkwardly.
Isang hagilap lang ng aking mga mata, I know what exactly he is thinking right now. Those soul-sucking eyes were releasing a lusty glint that I was very familiar with as I remembered our good times before. “H-Hindi pa ako puwede. Masakit pa ang tahi ko sa puson.”
“What?” Parang hindi n’ya narinig ang sinabi ko. Kinunutan n’ya pa ako ng noo. The wind suddenly went rough. Med’yo nakakabingi sa tainga.
“Ang sabi ko, masakit pa ang tahi ko sa puson. You know what I mean.”
“Ah, I got it.” Tumango-tango pa s’ya. Inayos ko saglit ang lampin ni baby Miro habang karga-karga
