Eviane's P. O. V.
Nagising ako sa pag-ring ng aking cellphone. Pagdilat ko ng mga mata ko ay wala akong maramdaman kundi kundi lungkot, na parang wala nang patutunguhan ang buhay ko. Nasasaktan pa rin ako sa nangyare sa amin nung isang araw, nagawa niyang itapon ang pinaghirapan ko. Kinuha ko ang aking cellphone at nang makita kong si Jonathan ang tumatawag, agad ko itong sinagot.
"Hello—"
"Gumayak ka! Pupunta tayong hospital, naka-confine daw si Sir Garrison ngayon!"
Napabalikwas ako ng bangon dahil sa aking narinig. Mabilis akong napatakbo sa banyo.
"A-Anong nangyare!?" Lumakas ang t***k ng puso ko at napuno ng pag-aalala.
"Hindi ko alam, kaya nga tara na! Susunduin kita. Pupuntahan natin siya!" taranta niyang sambit at mabilis na pinatay ang call.
Nagmamadali akong tanggalin an
