Nasa isa kaming cafe at hindi ko alam kung tama ba talaga na sumama ako sa taong ito. I don't even know him so why would I go with him? In the end, I am here at the cafe with him.
"Who are you?" mahinang tanong ko dahil hindi ko talaga kayang makipag-usap sa kagaya niya na hindi ko man lang kilala kung sino siya.
Mahina siyang tumawa kaya naman napataas ang kilay ko. May nakakatawa ba sa tanong ko? Hindi ba siya baliw? Natawa na lang kasi mag-isa.
"I'm Francisco Halim, hindi mo ba ako naalala?" Tinaasan ko lamang siya ng kilay.
Dapat ba kilala ko siya? tanong ko sa sarili ko. His name does not ring a bell even hearing it for the first time.
"Your name does not ring a bell," mahinang sambit ko.
I still can feel my poker face even though in my mind I awkwardly smiled in my mind.
