Chapter Twenty One

2208 Words

HINDI ko alam kung paano ako nakalabas at nakalayo sa lugar na iyon gayong masyadong nanlalambot an mga tuhod ko dala ng sakit. Habang naglalakad sa kalsada ay tuyo na ang luha ko pero napakabigat pa rin sa loob. Mayamaya lang ay may nakita akong payphone kaya agad akong lumapit doon para matawagan si Kyla. It’s actually a good thing that I’ve got her number memorized. I talked to Kyla, asked her to book me a flight back to Philippines that same day and asked her not to tell anyone about my come back just yet, which she willingly did. Nakakapagtaka dahil pagka-apak ko sa NAIA puno ang paligid ng paparazzi at reporters, at nang makita nila ako ay agresibo at tila naguunahan pa sila sa paglapit sa akin. Pakiramdam ko ay nag-ugat ako sa kinatatayuan ko dahil baka masaktan ako pero agad ding

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD