PAGKATAPOS uminom ni Eric ng gamot ay kinuha ko na ang baso ng tubig sa kamay niya at inilapag iyon sa side table. Naupo ako sa tabi niya at saka siya niyakap. Iningatan kong h’wag kong madanggil ang bandage sa batok niya. Resulta iyon ng pagtama sa kaniya ng debris matapos sumabog ang granada sa bakuran ng townhouse ni Kuya Regie.
“Sorry talaga,Tatay,” simula ko na sinundan ko nang malalim na buntung-hininga. “Kung hindi naging matigas ang ulo ko, hindi sana hahantong sa ganito ang paghuli ninyo kay Pierre.”
Halos isang linggo na mula nang mangyari iyon. Wala na si Pierre. Hindi siya nakaligtas sa pagsabog. Kwento sa amin ni Kuya Regie, sinubukan daw ni Pierre na ihagis sa grupo nila ang granada pero, dahil nakaposas ay gumulong lang iyon sa kamay nito.
“H’wag mong sisihin ang sarili m
