-Lawrence's POV-
"I'm sorry, akala ko mahal kita. Hindi pa rin pala, siya pa rin pala ang laman ng puso ko." Nakita ko ang pagtulo ng luha ni Shania dahil sa kaniyang narinig.
"Bakit?! Anong ibig sabihin nung sweetness na ipinaramdam mo?! Gago ka talaga!" Ngumangawang sabi niya sabay bato sa akin ng unan na hawak niya.
"Honey, masakit yun ah." Sabi ko habang hinihimas ang tinamaan ng unan na inihampas niya sa akin.
"Tumahimik ka! Nature niyo na sigurong mga lalaki ang magpaasa ano?!" Sabi niya sa akin na may matalim na tingin.
"Bakit sa akin ka galit? Honey, tumigil ka na sa pag-iyak, nakakahiya kay Manang." Sabi ko habang kinakamot ang batok. Napatingin ako kay Manang na may nahihiyang ngiti sa aking mga labi.
"Bakit ba kasi iyan ang pinili mong palabas?!" Inis na tanong niya sa aki
