KABANATA 32:
AKALA KO KAPAG PUMAYAG AKO SA kasunduang makabalik muli sa lupa, agad-agad, magiging maayos ang lahat pagkabalik ko. Akala ko, walang magiging aberya, basta magiging tuloy lang ang agos ng buhay ko gaya ng dati. Pero nagkamali ako, hindi pala mababago no'n ang reyalidad na namatay na ako. Na iyong pinili kong desisyon ay maraming consequences. Na lumilipas din pala ang panahon, maging ang pagmamahal, pwede ring lumipas.
"M-may kailangan kang malaman," sabi ko kay Ployd.
He gently pushed me away and look into my eyes, "Micaella. . . don't."
Hindi ko naintindihan iyong ibig niyang sabihin na huwag. Pero hindi no'n mapipigilan itong gusto ko. Iyong gusto kong sabihin sa kaniya. I know that I am running out of time, kaya nga ginagawa ko 'to.
"Sa tingin ko, g-gusto na yata kit
