Cresia's POV
Pasimple kong nililingon si kuya habang binabaybay namin ang daan palabas ng komedor. Ilang beses ko siyang nahuli na matiim na nakatitig sa akin at tila may gustong sabihin. Agad naman akong nag-iiwas ng tingin habang napapakagat-labi. Tapos mapapabuntong-hininga na lang ako sabay kastigo sa aking sarili.
Hindi lang siya ang nahihirapan ng ganito. Aaminin ko nami-miss ko na siya ng sobra.Gusto kong maiyak kapag naiisip ko kung paano ko siya iwasan nang nakaraan at kung paano naman siya mag-effort, makita at malapitan lang ako. Subalit, agad ko itong pinalis sa isipan ko nang maisip kong dapat lumihis lang ako sa tamang landas bago pa mahuli ang lahat.
“M-May babalikan lang ako sa kwarto ko, Kuya. Mauna ka na sa garahe.” Ani ko kay Kuya Wind nang makaisip ako nang paraan p
