Chapter 21
1518 Words
Kung may pumasok ngayon sa comfort room, ang ibig sabihin lang no'n ay ligtas na akong makakalabas dito sa comfort room. Thanks, God.
"Brian, man. Naiinip na si Alexander. What's taking you so long?"
Matapos kong marining ang mga salitang iyon, mabilis na bumalik ang takot sa pagkatao ko. The-there's another one!
"Can't you smell, Dylan?"
Smell? Dylan? This Brian guy is so weird. Why does he keep saying the word smell? I swear to God that I'm not wearing any perfume right now and even if I'm wearing one, it won't last because I only bought cheap perfumes.
Sigurado rin ako na mag-isa lang ako na nandito kanina sa comfort room bago dumating ang lalake kanina na naghahanap ng dugo. Kung may iba pa akong kasama dito sa comfort room, I will definitely hear that I'm with someone here in women's comfort room but it's not.
Ako lang ang nag-iisang babae ngayon dito sa loob ng women's comfort room at ang malala pa do'n ay may tatlong lalake akong kasama dito na sigurado akong hindi mapagkakatiwalaan ng buhay ko lalo na at nakita ko na rin kanina kung paano sakalin ng lalake ang unang lalake na dumating dito sa comfort room
"Hm, yeah. I smelled her," biglang sagot ng kakadating lang na lalake na nagngagalang Dylan. "Don't worry, I got the whole place but what do you want to do with her?"
Her? Muli akong napausog paloob ng cubicle. Isiniksik ko na ang sarili ko sa loob dahil sa takot na nararamdaman ko ngayon. The Dylan guy is definitely talking about me.
Ako lang naman ang nag-iisang babae ngayon dito at base na rin sa narinig ko, hawak ni Dylan ang buong bar. It only means that they got everyone right now as hostages. f**k! Wala akong kawala.
"We will do nothing. This is Unsound is the only thing that we need here," dinig kong malamig na sagot ng lalakeng nagngangalang Brian na dahilan para naman makahinga ako ng maluwag.
"Good. I don't want to go home with bloods on my clothes. Magagalit sa akin si Krizza," the Dylan said, cheerily.
"Too much information. Just call Kyle or Cody. They are both good in torturing, right?" sabi ni Brian na mas lalo kong ikinatakot.
Torture? Oh, my gosh! Buti na lang at walang pakialam si mafia man kahit na alam niya na alam kong may kasamaan silang ginagawa kasama ng tinawag niyang Dylan.
"Yeah but I don't know if Kyle will answer. Cody is sure busy investigating in the kingdom so..."
Narinig ko ang isang malakas na pagbuntong-hininga na panigurado ay galing kay Brian.
"Fine, you handle him," bagot na sabi ni Brian kasunod no'n ang tunog ng tila pagbukas muli ng pintuan ng comfort room at pagsarado no'n.
"Oh, my god! Are they gone?" mahina kong bulong.
Huminga ako ng malalim bago tinanggal sa pagkaka-lock ang pinto ng cubicle at pinihit ang pinto. Sumilip muna ako sa labas kapagkuwan ay napahinga nang makita na wala na ang tatlong lalake sa loob ng comfort room.
Mabilis akong lumabas ng cubicle pagkatapos ay napatigil nang maalala ang sinabi no'ng Dylan kanina. Ang sabi niya ay hawak niya ang buong bar. It only means na sa labas ng comfort room ay may iba pa silang kasama na puwedeng makahuli sa akin.
Kung kaya naman maingat at walang ingay akong lumapit pinto ng comfort room. Idinikit ko ang aking kaliwang tainga sa pinto kapagkuwan ay pinakinggan kung ano ang nangyayari sa labas.
Napakunot ako ng noo nang mapakinggan ko na naka-play pa rin ang malakas na tugtogin sa buong bar. Wala akong marinig na sigawan o kaya ay putok ng baril kung kaya't medyo lumayo muna ako mula sa pinto.
Kinakabahan ako para kanila Tasha at Odessa. What if something already happened to them? I don't know what I will do if something bad happened to them.
Muli akong huminga ng malalim bago hinawakan ang handle ng pinto at maingat na binuksan ang pinto. Gumawa lang ako ng maliit na siwang na enough para makasilip ako ngunit agad din ako napakunot ng noo nang makita na ang lahat ng tao sa bar ay tila kalmado.
"Huh?" Umaayos ako ng pagkakatayo kapagkuwan tuluyan nang binuksan ang pinto.
Am I crazy or I'm just too drunk? Sigurado ako na hindi ako nagha-hallucinate kanina ngunit sa nakikita kong estado ng buong bar na para bang walang kaguluhang naganap, hindi ko maiwasan maisip na baka nga lasing lang talaga ako.
"Tch! But why does it feel so... real?" tanging nasabi ko bago napahilamos sa aking mukha at naglakad palapit sa bar counter.
Nang makalapit ako sa bar counter, agad akong umupo sa stool katabi ang isang lalake na tahimik na umiinom.
"Ano ang sayo, Miss Sheena?" agad na tanong sa akin ni Mr. Davis, ang bartender ng bar.
"Margarita," tanging nasabi ko kapagkuwan ay napanguso habang iniisip ang mga nangyari.
Agad akong napatingin sa katabi kong lalake nang marinig ko ang pag-ring ng cell phone nito. Nang makita ko ang mukha nito, hindi ko maiwasan na makaramdam ng paghanga dahil kahit na walang emosyon ang mukha nito, ubod pa rin ito ng guwapo.
He looks oddly mysterious while wearing a shiny black leather jacket. Para siyang galing sa mga action movies na Matrix kung saan bida ang isa sa mga crush ko na celebrity na si Keanu Reeves.
Nakatitig pa rin ako sa kaniya nang tumikhim siya bago sinagot ang tawag sa cell phone niya.
Gosh, he looks so guwapo. I want to have him.
"Here's your margarita, Miss Sheena," biglang sabi ni Mr. Davis kung kaya't mabilis ko siyang sinenyasan na manahimik bago hinawakan ang glass na nilapag niya sa harap ko.
"What? You left me here?" malamig at tila may galit na sabi ng misteryosong guwapo na katabi ko. "You are dead, Brian. Both of you are dead."
Damn it! I'm not drunk and everything is real.
Brian and Dylan are real. The man who's hungry for blood is real. Hindi ako nababaliw at nagha-hallucinate dala ng kalasingan. I know what I saw and everything that I have witnessed in the comfort room is real.
And right now, I'm curious. I know that this guy's name sitting beside me is Alexander but I'm curious on what his part and relation to those men named Dylan and Brian.
He looks like the boss as I heard him curse to Brian who is probably the one who called him right now.
"You want me to what?" biglang sabi ng katabi ko kapagkuwan ay narinig ko siyang napabuntong-hininga.
What's happening now?
Nanatili akong tahimik habang umaarte na para bang hindi ko siya kilala. The last thing that I want to happen is for him to notice that I'm listening to him and that I know him as someone who has connections with the criminals I saw earlier.
Oh, god. I can't help but bit my lower lip as I feel my nerves shaking. What the hell am I doing?
Wala na ang mga lalake kanina at ligtas na ako dahil hindi rin naman ako kilala ng lalake katabi ko ngayon pero hindi ko mapigilan na magkaroon ng kuryosidad sa kung ano man ang dahilan ng pagtawag ng lalakeng nagngangalang Brian.
"Uh, huh. You left me here and now, you want me to manipulate someone?" said the man beside me with a hint of anger in his words. "Why do you think I'm going to follow your order, huh?
I gulped before taking my ordered drink in front of me and had a sip of it. The taste of margarita instantly entered and touched my tongue and I can't help but cringe.
"f**k, fine. I will handle... it. Just handle the unsound there. I will be there when I'm done," he said before hanging up the call.
Unsound? I think I heard Brian also said that word earlier but I don't know. Iyon ba ang tawag nila sa mga biktima nila?
Napatigil ako sa pag-iisip nang bigla na lang maglapag ng isang libo ang katabi ko at tumayo.
"Leaving so early, Mr. Valerious?" tanong ni Mr. Davis na ikinataas ko ng kilay.
Does Mr. Davis know him? Maybe, I can ask him later about these mafia men I just encountered.
Bahagya akong lumingon sa lalakeng nagngangalang Alexander kapagkuwan ay agad na umiwas nang makita na nakatingin siya sa akin.
Shit! Sana hindi niya ako napansin. Baka dito na ako mapasama. Huhu!
"Yeah, need to handle something real quick or this one will be the start of a problem," rinig kong malamig na sagot ni Alexander.
Shit, Sheena! Galit kong sabi sa utak ko kapagkuwan ay muling uminom ng margarita. Buti na lang at hindi niya ako napansin. For a bit, I thought that he suddenly noticed me.
Naghantay ako ng ilang saglit bago tumingin kay Mr. Davis na nasa harap ko. Nasa loob siya ng bar counter habang nagpupunas ng ilang glass.
Tumikhim muna ako bago nagsalita. "Is he gone?"
Nagtatakang tumingin sa akin si Mr. Davis. "Who? Mr. Valerious?"
Agad ko siyang sinagot ng pagtango na ikinataas naman ng isang kilay ni Mr. Valerious.
- Writer
