NEW BORN VAMPIRE 3: Wild Frost

Chapter 4

"Blood. I need blood," rinig kong sabi ng tila boses ng isang lalake.

The heck? Kailan pa naging hanapan ng dugo ang mga bar. Maybe, I should tell him where to go. Baka lasing din siya kagaya ko to not even realize that he's in a bar, not in a hospital.

Napapikit ako at huminga ng malalim bago nagsalita. "Hey, mister. Sa hospital ka pumunta. There's a lot of blood in there," sabi ko kapagkuwan ay medyo natawa.

Silly me. Telling someone to go to a hospital where there's a lot of blood. Obvious naman kasi sinabi ko. Hihihi.

"Blood!" biglang sigaw ng lalake na medyo ikinakunot ng noo ko.

Why is he shouting? Sinagot ko naman na ang tanong niya, clearly there's no need to shout. And besides, he's not supposed to be in a girl's comfort room.  And with that in mind, agad akong tumayo at sinuot ng maayos ang pang-ibaba ko.

I was about to push the flush button for the toilet when I suddenly heard a grunt. It was like the man is in pain because the next thing I heard is like a loud thud as if the man outside hit his self or something.

"A-ack, let... go..." sabi ng lalake na para bang nahihirapan itong huminga.

I suddenly felt a chills in my bone as I heard a devilish chuckle that I know is coming from a male. Alam ko na hindi iyon nanggagaling sa lalakeng kausap ko kanina lang at ang ibig sabihin lang nito ay tatlo na kami ngayon na nasa loob ng comfort room.

If this is just a natural scene, I will definitely go out there and be angry for them to have the nerve entering women's comfort room but I know that this, is not something natural. Something tells me that I should not go out the cubicle until they are both gone.

Iisa lang ang bintana dito sa comfort room ngunit masyado iyong maliit para  makaramdam ako ng kakaibang lamig na yumayakap ngayon sa aking katawan.

Agad akong napatakip ng bibig habang naririnig ang mahinang pagtawa ng panibagong lalake sa loob ng comfort room.

"You know I can't let you go here. I don't want you feasting on these innocent people," biglang sabi ng lalakeng may malalim at malamig na boses na dahilan para mas lalo akong mapayakap sa sarili ko habang tinatakpan ko pa rin ang bibig ko.

I don't know what's happening outside. This is the first time that I have encountered something creepy happening in a women's comfort room.

Hindi ko rin masabi na baka ay mga pervert lang ang dalawang lalake na nasa labas dahil kung ang hanap nila ay mabibiktimang babae, hindi na mag-iingay pa ang unang lalake na nakausap ko kanina.

If they are criminals, they will stay quiet if it's their plan to commit a crime in a women's comfort room. 

"I smell blood!" biglang sigaw ng lalake na dahilan para bahagyang mapausog ako sa loob ng cubicle na pinagtataguan ko ngayon.

Shit. Everything is getting more creepy. Are they some kind of human traffickers? People who abducts human to collect human organs?

I can feel my heart beating so fast. Both of my hands are starting to shake. Nagsimula din akong pawisan gawa nang magkahalong kaba at takot na nararamdaman ko sa mga oras na ito.

What the heck should I do at times like this? I mean, it's obvious that the guys outside of my cubicle aren't good people. Ang tanga ko din dahil kinausap ko ang isang lalake kanina na hayok sa dugo. Now, he knows that they are not alone inside the comfort room.

Shit! Paano ako makakalabas dito ng buhay?

Napakagat na lamang ako sa aking labi habang patuloy na narining ang katakot-takot na ungol mula sa labas ng aking cubicle. Oh, god. I don't know what's happening outside anymore but I want to see everything.

I'm freaking curious and even if my curiousity will get me killed, I want to see the faces of these men who's making me scared to death. Kung kaya naman nagsimula akong maglakad ng dahan-dahan papalapit sa pinto ng cubicle kapagkuwan ay maingat na tinanggal sa pagkaka-lock ang pinto.

Huminga muna ako nang malalim bago  dahan-dahan na binuksan ang pinto na enough para makasilip ako at makita ang dalawang lalake na nasa loob ng comfort room. 

"I know..." biglang sabi ng isang lalake na hawak ang leeg ng isa pang lalake na siyang pinagmulan ng ungol na naririnig ko kanina. "... I can smell her too."

Pagkatapos kong marinig ang sinabing iyon ng pangalawang lalake, agad akong napatakip ng aking bibig. Mas lalong lumakas ang t***k ng puso ko dahil sa pinaghalong kaba at takot. Even if I'm tipsy, nagising ang buong pagkatao ko dahil sa mga nangyayari ngayon sa loob ng comfort room.

Fuck! What the heck does he mean? Paanong naamoy niya ako?

I mean, mag-isa lang naman akong babae dito sa loob ng comfort room at hindi rin naman ako nag-apply ng napakaraming pabango para sabihin niyang naamoy niya ako.

"Let... go! Blood!" hirap na sabi ng lalake habang hawak pa rin ng isang lalake ang leeg nito.

Ano ba mayro'n dito at para bang napakahalaga ng dugo para sa kaniya? Napakunot ako ng noo at pinagmasdan ang katawan ng lalakeng hawak ang leeg ng lalakeng sakal-sakal niya.

Matangkad ito at may malawak na balikat. Nakasuot ito ng purong itim kung kaya't hindi nakaligtas sa akin ang kakaibang kaputian niya ng balat na para bang naka-glutathione.

"No," biglang sabi ng lalake habang hawak ang leeg ng lalakeng naghahanap ng dugo.

Ikinagulat ko ang sunod niyang ginawa dahil ilang segundo lang ang lumipas, bigla na lang niya itong isinandal sa pader. Naglikha iyon ng malakas na tunog kasabay ng tila tunog ng pagkabali ng buto mula sa lalakeng kanina pa nagsasalita tungkol sa dugo.

Oh, my god! Wala bang nakarinig ng tunog na iyon sa labas? Sa lakas ng tunog na iyon ay dapat may nakarinig na no'n mula sa labas.

"Blood!" sigaw ng lalake na para bang hindi ito nasaktan sa ginawa ng lalakeng sumasakal sa kaniya.

"You, shut up. Kinds like you has been giving my family problems!" tila inis na sabi ng lalake na hawak sa leeg ang lalake na ngayon ay nakaangat ang katawan mula sa malamig na tiles ng comfort room.

Gosh, a man like him.

Napakagat ako ng labi habang pinapanood ang lalake na sa tingin ko ay hindi basta-bastang criminal lang. To have a strength that can carry a man with one hand, he must have been trained. Hindi biro ang lakas na nakikita ko mula sa kaniya.

And base on the clothing that he's wearing, everything looks fancy expensive lalo na ang gold watch na ngayon ko lang napansin sa kamay na gamit niya para sakalin ang lalakeng bukambibig ang dugo.

Maybe he's a mafia member. To say that the man he's throttling has been causing problems to his family, he must be someone who came from a mafia family and that maybe, the man he is throttling is somehow one of their drug experiments.

Dahil sa naisip kong iyon, dahan-dahan kong sinarado ang pinto ng cubicle kung nasaan ako kapagkuwan ay maingat na ibinalik sa pagkaka-lock ang pinto.

Shit! What should I do? Gusto ko nang lumabas sa comfort room dahil kahit na na-attract ako sa kakaibang lakas na ipinakita kanina ni mafia man, mas importante pa rin ang buhay ko.

Kailangan kong mabuhay. Kailangan ko pa rin magtrabaho. Hindi pa ako mayaman at gusto ko mamatay na may naiwan akong pera. Maraming bagay pa akong hindi nagagawa at isa na rin do'n an magkaroon ng matinong relasyon at asawa na may pakialam sa akin, hindi kagaya ng mga lalakeng nakilala ko na sobrang sama ng ugali at kalandian lang ang alam sa buhay. Gusto kong magkaroon ng masayang pamilya.

"Let me go! I need blood!" biglang sigaw ng lalake na dahilan para mas lalong lumakas ang t***k ng puso ko.

God! I never really thought that I will be put in a situation like this. Witnessing men who's obviously working  illegally. Dasal ko lang na sana ay hindi ako matagpuan ni mafia man dito sa loob ng cubicle. Sana din ay may makapansin na kanila Odessa at Tasha na matagal na akong nawawala.

I never really thought na mapapasukan ng kriminal ang favourite bar namin nila Odessa at Tasha dahil sa totoo lang ay matagal na kaming customer talaga dito. We are even put into the list of VIPs dahil sa matagal naming pagiging customer dito kahit na dapat din ay may membership ang pagiging VIP dito. Isa rin sa dahilan kung bakit naging paborito namin ang bar na ito ay dahil na rin sa pagiging maganda ng security dito kung saan ang safetiness ng mga kababaihan sa bar na ito ay pinapahalagahan.

Napatigil ako nang marinig ko ang tila pagbukas ng pinto ng comfort room. Sa tinagal kong customer dito ay maging ang pagbukas ng pinto ng comfort room ay alam ko na pero hindi iyon ang mahalaga ngayon.