Max’s POV
Bumuntong hininga ako, nakakailang buntong hininga na ako simula nang pumasok ako sa classroom namin para makinig, pero wala ang boring, gusto kong matulog kaso baka mapagalitan ako ni ma’am. Opal.
Isang linggo na simula nang mangyari ‘yong pag-amin ko sa kanya sa totoo niyan gusto kong sapakin ang sarili ko dahil sa pag-amin, nakakainis naman kasi ‘tong nararamdaman ko, sa nagdaan na isang linggo para bang naging tahimik ang buhay ko, pero hinahanap-hanap ko ‘yong oras na kasama ko si Elven, sana kong hindi ko inamin edi sana ayos pa.
Pero nangyari na ang lahat, hindi ko na mababawi ang oras at panahon. “Hayyy salamat,” bulong ko sa sarili ko nang tumunog ang bell, hudyat na tapos na ang klase, ako na ‘yong unang lumabas kahit na may pahabo
