Max’s POV
Nasa tapat ako ngayon ng laptop ko kasi may ginagawa akong assignment sa isa kong subject, nang lalabo na ang mga mata ko dahil sa luhang nagbabadyang tumulo, kumakain kasi rin ako ng pancit canton na sobrang anghang ng flavour, para rin matakpan kong ano ba ‘yong totoo kong nararamdaman.
Nakakainis naman kasi eh, bakit ko ba ‘to naramdaman sa lalaking ‘yon? Ang tanga ko, ngayon ko lang nalaman na ga’nun pa lang feelings, sana mamamatay na nagpauso ng salitang inlove at kong sino ang naka-discover ng feelings na ga’nun.
“Bwisit,” bulalas ko habang pinupunasan ko ang luha ko.
Dati masaya na ako na wala akong kaibigan, wala akong pake alam sa iba, nagbago lang naman ‘to simula nang pumayag ako sa lintik na pag-cover girl, nagkagul
