KABANATA 46

2002 Words

KABANATA 46:     NAKAYUKO lang matapos ang ilang minutong pagku-kwento tungkol sa nangyari sa akin. Sinabi ko sa kanya ang lahat. Mula umpisa hanggang sa nagkakilala kaming dalawa.   Hindi ko napigilan na umiyak ngayong binabalikan kong muli ang nakaraan. Hiyang-hiya ako at hindi ko magawa siyang tignan habang iniisa-isa ko iyong nangyari sa akin noon. Wala akong tinira. Walang labis, walang kulang.   Naroon lang si Daniel sa aking tabi. Hawak ng mahigpit ang aking kamay at nakikinig. Walang anumang kumento.   I swallowed hard. My eyes are still misty. Hindi na katulad ng iyak ko kanina. Humupa na iyong bugso ng aking emosyon at kumalma na ako kahit pa-paano.   "I was so immature that time—lack of attention. I was jealous of my Ate. I was dreaming of a man who will love me the s

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD