"Kakain lang naman kayo ng kahit na anong pagkain ang ihain namin doon." sambit ng isang nakatatakot na boses.
Hindi ko makita kung nasaan ang lalaking nagmamay-ari ng boses na iyon.
"Hindi niyo maaring isuka. Hindi niyo maaring sabihin na hindi niyo iyon kinakain." Isang pagkaskas ng bakal ang aking narinig. "Kailangan na kayo ang maging Eater sa show. Walang selan at walang kabusugan."
Maalinsangan, mainit, madilim at wala akong makita kundi ang aking sira-sirang sapatos na aking suot. Maitim na iyon dahil sa dumi at alikabok sa lansangan kung saan kami nanggaling.
"Nakikinig ba kayo sa sinasabi ko?!" pagalit na tanong ng lalaki.
Ang mumunting boses ni Viro ang sumagot doon.
"O. . . opo. . ."
Tumulo ang luha sa aking mata. Naririto na naman ako, sa isang masakit na alaala. Hind
