MAKALIPAS pa ang mahigit dalawang linggo ay hindi na halos nakakaramdam ng anumang takot o panic si Sephany kapag sumasakay sa kotse o kahit sa anong klase ng sasakyan. Maging sa pagtulog sa gabi ay kaya na rin niyang matulog nang mag-isa. Iyong walang presensiya ni Thaddeus.
Hindi na rin naulit na matutulog ito sa sahig kapag nasa guest room siya. Sinaway rin kasi niya ito dahil siguradong sasakit ang katawan nito dahil sa matigas na tulugan nito.
Ganoon na lamang ang tuwa ni Sephany nang sa paglapit sa kaniya ni Thaddeus ay may dala pa itong isang steam ng Daisy na nakuha nito sa hardin.
“Thank you,” nakangiti niyang wika na bahagya pang sinamyo ang bulaklak.
“We’re leaving tomorrow,” paalala pa nito sa kaniya.
Mula sa bulaklak ay muling bumalik ang tingin niya kay Thaddeus. Nang mg
