"Hindi n'yo naman po ako kailangang samahan Sir, baka po kailanganin kayo sa kumpanya," bulong ko kay Achetbir nang nakaupo na kami sa loob ng sasakyan.
Magkatabi kami sa dulong upuan ng van na nirentahan niya samantalang nasa unahan naman namin ang aking ina at kapatid.
"Stop it Miss Mendoza, I already have my decision," mariing wika niya.
Napahinga nalang ako ng malalim at wala nang nagawa pa.
"Naku! Hijo salamat talaga ng marami sa pag-aasikaso sa 'kin, napakalaking abala na nang idinulot ko sa 'yo," sambit ni Inay sa unahan habang nakasalip sa 'ming direksyon.
Tipid na ngumiti si Achetbir at umiling ng kaunti. "Okay lang po, masaya po ako na nakatutulong sa inyo," aniya.
Napanguso ako at napatingin na lamang sa labas ng sasakyan nang nagsimula 'yong umandar.
Pambawi niya lang
