DANAYA
Pagkasara ng pinto, nagkatitigan kami ni Dion. Parang may kung anong kuryenteng dumaloy sa katawan ko while staring at his deep, black eyes... nakakalibog.
Kinuha niya iyongg bag sa kamay ko, tinanong ako kung para saan iyon. "Taht's your lunch pero sabi ng secretary mo, hindi ka raw nagla-lunch eversince. Why? usyoso kong tanong.
"I dunno if this makes sense... alam kong tatawanan mo ako pero kasi noong time na nag-confess ka sa akin, hindi ba't lunch break iyon? Simula noon, itinuring ko nang special ang noon break. Maniwala ka man o hindi, kapag ganitong oras, iniisip kita. Simula noon hanggang ngayon..." pag-amin niya.
Kinilg ang bulate ko sa tiyan noong marinig iyon. Hindi lang bulate ang nagwala sa akin pati na rin ang aking hiyas. Like, mas lalo atang sumakit ang kipay k
