Sa ilalim ng buwan, sa kalagitnaan ng kadiliman, ang tanging bagay lamang na nagbibigay ng liwanag ay ang apoy sa dibdib ng magkasintahan. Ang kanilang sugatang puso at uhaw na damdamin ang siyang naging baga na unti-unting tumunaw sa nadama nilang pangungulila.
Kapwa mabigat ang kanilang paghinga. Tumatagaktak ang pawis sa kanilang katawan dahil sa mahigit tatlumpong minutong pakikipaglaro ng apoy. Kahit na masikip lamang ang espasyo ay hindi ito naging hadlang upang maudlot ang kanilang kasiyahan.
Nais nilang pareho na mapawi nang lubos ang mahigit apat na araw na pangungulila. Banayad ang haplos ni Dion sa likod ni Danaya. Maingat niyang inangat ang mga hita nito't isinanday sa kaniyang balikat.
May kaunti mang pag-aalinlangan sa puso ni Dion na ipasok ang kaniyang sandata sa kweba
