Amanda’s POV
Tumalim ang mga mata nitong lumapit sa harapan ko. Maging ito ay nababad na rin sa ulan.
Titig na titig ito saakin.
I want to hear it. Nakakabaliw kasing mag-isip ng kung ano-ano sa mga biglaang sinasabi at pinapakita nito.
“Tell me why are you doing everything of this? I can understand that we’ve grown a bit close—
“That doesn’t matter now.”
Tumiim ang bagang ko dahil sa sinabi nitong may pagkaseryoso. Ang lapit-lapit nito sa harapan ko at nakatingala lang ako sakaniya.
“Anong that doesn’t matter?! I’m asking you, not as my boss, but as a man! Why are you doing all of this things for me? All of a sudden! Hindi naman ako bulag o ignorante para hindi makapansin—
“Your clothes. They’re see through.”
Nahigit ko ang hininga ko at napatigil ang bugso ng damdamin ko nang
