KABANATA 20

2044 Words

NATARANTA si Caleb na patahanin ako. Pinaupo niya ako sa sofa at pinainom ng tubig. Tumawag siya sa telepono at dinig kong hindi muna tatanggap ng kahit anong bisita o meeting ito sa ngayon. Nakuha ko ding tumahan matapos ng ilang minuto. Nakatitig lang ako sa hawak kong baso ng tabihan ako ni Caleb.  Gusto kong halikan ang lupa kanina ng hindi ako ibinuking ng Daddy niya. Napapikit ako ng mariin. Sumakit ang ulo ko dahil sa matinding pag-iyak kanina.  "Are you feeling better now?" masuyo niyang sabi.  Halos hindi ko makilala ang boses ni Caleb ng sabihin iyon. Sumulyap ako sa kanya at ngumiti. Nanginginig ang aking labi. Ngayon na tinitignan ko siya puno ng pagmamahal ang puso ko. Pagmamahal na nakuha ko ng maging makasarili.  “Hey... hey! Not again!” anito ng makitang papaiyak na nam

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD